by 
Mindful wandelen op woensdagavond
Achtweekse mindfulnesstraining
- Mindfulness is het aandachtig aanwezig zijn in het hier en nu, zonder daar een oordeel over te hebben. Weten wat je doet, terwijl je het doet.
Mindfulness gaat niet alleen over volledig aanwezig zijn in het heden, maar het gaat ook over de manier waarop je aanwezig bent, je houding. Vaak leef je in het hier en nu, maar ben je niet oordeelloos. Mindfulness leert je om op een milde, vriendelijke manier je aandacht te richten.
Veel dingen doen we op de automatische piloot; we varen dan op routine. Hierdoor missen we veel! We rennen maar door, zonder stil te staan. Met mindfulness leef je intenser en bewuster. Vaak zijn we ons helemaal niet bewust van onze gedachten, gevoelens en lichaamssensaties. We zijn aan het piekeren over dingen uit het verleden of in onze toekomst, waardoor we niet in het moment aanwezig zijn. Door je aandacht te sturen, kun je afstand nemen van gedachten en emoties. Dat geeft ruimte. We kunnen immers niet alle omstandigheden in ons leven bepalen, maar wel de manier waarop we ermee omgaan.
Opmerkzaam zijn, aandachtig aanwezig zijn op een milde, vriendelijke manier, is iets dat je kunt trainen. Dit leer je in een mindfulnesstraining. Tijdens de achtweekse training is er iedere week een bijeenkomst die 2,5 uur duurt. Daarnaast is er ook nog een stiltedag. Elke sessie heeft weer een ander thema. Mindfulness is een praktische training; je leert door te doen en te ervaren. Onderdelen van iedere sessie zijn:
– begeleide aandachts- en concentratie-oefeningen
– bewegingsoefeningen
– zit- en loopmeditatie.
Theoretische aspecten komen er op een praktische manier aan bod, en is er ruimte voor het bespreken van de ervaringen. Door stil te staan bij je ervaring, verkrijg je informatie over hoe je met jezelf en je ervaring omgaat en dit geeft inzicht. De technieken en oefeningen die je leert tijdens de bijeenkomsten kun je direct toepassen in de praktijk.
Thema per bijeenkomst
Sessie 1: Automatische piloot
Sessie 2: Omgaan met obstakels
Sessie 3: Grenzen leren kennen
Sessie 4: Het landschap van stress
Sessie 5: Uitdagingen bewust beantwoorden
Sessie 6: Gedachten zijn geen feiten
Stiltedag
Sessie 7: Hoe kan ik zo het beste voor mezelf zorgen?
Sessie 8: Gebruiken wat je geleerd hebt
Oefening baart kunst
Aandacht hebben is een vaardigheid en dat behoeft oefening. Tijdens de training is het van belang om ook thuis dagelijks te trainen in het aandachtig aanwezig zijn. Gedurende de training geldt als richtlijn een tijdsinvestering van maximaal drie kwartier per dag. Je krijgt een werkmap mee met theorie en oefeningen en een USB-stick met diverse meditaties, zodat je ook thuis makkelijk kunt oefenen.
Wat levert mindfulness op?
Wetenschappelijk onderzoek heeft uitgewezen dat mensen na een mindfulnesstraining vaker in het hier en nu aanwezig zijn, bewuster zijn, beter met stress kunnen omgaan (stressniveau is vaak lager), meer plezier ervaren, meer afstand kunnen nemen van gedachtenpatronen en hun emoties, meer focus hebben en vaker bewuste keuzes maken in plaats automatisch te reageren.
Wat krijg je in een achtweekse training?
- intakegesprek (per Skype)
- Acht wekelijkse bijeenkomsten van elk 2,5 uur
- stilte-dag (van 10.00 tot 15.00 uur)
- werken in een kleine groep van max. 8 personen
- audio-materiaal
- een werkboek
- thee, koffie en iets lekkers
Praktische informatie:
Data: maandagavond 29 januari, 5, 12 en 19 februari, 5, 12, 19 en 26 maart.
De stiltedag vindt plaats op zaterdag 17 maart van 10.00 – 15.00 uur.
Locatie: Openbare Basisschool Lucebert Zakedijkje 38a, Bergen NH
Prijs: € 225,00
Heb je vragen of wil je meedoen?
Vul hieronder het formulier in en ik neem zo spoedig mogelijk contact met je op.
by Neem eens een zelfcompassiepauze
Neem eens een zelfcompassiepauze
Stel jezelf eens voor dat een vriendin van je opbelt en ze voelt zich echt naar. Ze heeft net iets vervelends gemaakt, iets wat stressvol voor haar was. Wat zou je tegen haar zeggen, op welke toon praat je dan tegen haar? Sta hier even bij stil.
En hoe zou je reageren als jezelf iets vervelends meemaakt, iets wat stressvol voor je is?
Vaak zijn we veel harder voor onszelf dan voor anderen. We reageren vaak niet zo vriendelijk op onszelf. Vaak worden we boos op onszelf, vinden we dat we het anders, beter hadden moeten doen en dat het aan onszelf ligt.
Het gevolg? We voelen nog meer stress en we voelen ons nog ongelukkiger.
Dit kan anders! Neem eens een zelfcompassiepauze. Hieronder volgt de zelfcompassiepauze. Deze oefening komt uit de training Mindful zelfcompassie.
Wanneer je opmerkt dat je spanning of emotioneel ongemak ervaart, kijk dan of je dit gevoel in je lichaam kunt terugvinden. Waar voel je dit het sterkst?
Maak vervolgens contact met de sensaties zoals je die in je lichaam ervaart door er met je aandacht of ademhaling naar toe te gaan.
Zeg nu rustig tegen jezelf:
- Dit is een moment van lijden
Deze zin is bedoeld om je met mindfulness te richten op het feit dat je pijn lijdt. Je kunt ook andere zinnen formuleren zoals:
- Ik heb het nu even moeilijk
- Ik vind het pijnlijk om dit te voelen
- Dit doet pijn
- Au
2. Lijden is onderdeel van het leven
Deze zin is bedoeld om je eraan te herinneren dat onvolmaaktheid onderdeel is van de gedeelde menselijke ervaring. Die zin kun je ook anders kunnen zeggen:
- Iedereen voelt dit weleens
- Dit hoort erbij als je mens bent
- Ik ben niet alleen
- We worstelen allemaal in ons leven.
Kijk welke zinnen of woorden bij je passen. Gebruik deze zinnen.
Leg nu je handen op je hart of een andere plek waar het geruststellend aanvoelt en voel de warmte en de zachte aanraking van je handen.
Zeg tegen jezelf:
3. Moge ik vriendelijk zijn voor mezelf/Dat ik vriendelijk voor mezelf mag zijn
Deze zin is bedoeld om een gevoel van betrokken zorgzaamheid op te roepen voor wat je op dit moment ervaart.
Kijk of je woorden kunt vinden voor wat jij nodig hebt op zulke momenten. Je zou ook kunnen zeggen:
- Moge ik mezelf accepteren zoals ik ben
- Moge ik mezelf de compassie geven die ik nodig heb
- Ik ben het waard om zelfcompassie te ontvangen
- moge ik leren mezelf te accepteren zoals ik ben
- moge ik sterk zijn
- moge ik veilig zijn
Of
- dat ik mezelf mag accepteren zoals ik ben
- dat ik mezelf de compassie mag geven die ik nodig heb
- dat ik mezelf mag vergeven
- dat ik sterk mag zijn
- dat ik veilig mag zijn
Ga op zoek naar zinnen die je geven wat je op dat moment nodig hebt.
Als je het moeilijk vindt, kan het helpen je voor te stellen wat je tegen een goede vriend of vriendin zou zeggen die met hetzelfde probleem worstelt.
Kun je iets soortgelijks tegen jezelf zeggen?
Als je jezelf veroordeelt of een moeilijk moment doormaakt, kun je deze zelfcompassiepauze met deze zinnen gebruiken om jezelf eraan te herinneren dat je jezelf compassie moet geven. Het is een handig hulpmiddel om jezelf in moeilijke tijden te troosten en te kalmeren.
Ik wens je veel zelfcompassie toe.
Heb je interesse in de training Mindful Zelfcompassie? Binnenkort start ik een training in Alkmaar. Lees er hier meer over.
Of stuur me een berichtje, ik beantwoord je vragen graag.
Bron: Zelfcompassie van Kristin Neff en Zelfcompassietraining bij Centrum voor Mindfulness
by Start training mindful zelfcompassie
Ben jij ook vaak zo streng voor jezelf?
Ligt de lat ook hoog bij jou?
Moet jij veel van jezelf?
Heb je moeite met sommige aspecten van jezelf?
“A moment of self-compassion can change your entire day. A string of such moments can change the course of your life.”
― Christopher K. Germer
Je kunt leren vriendelijk te worden voor jezelf en je eigen welzijn en gezondheid prioriteit te laten zijn.
Maandagavond 29 mei start de training Mindful Zelfcompassie. De training volgt het programma van Christopher Germer en Kristin Neff, Mindfulness Based Self-Compassion.
In deze training leer je hoe je vriendelijker voor jezelf kunt worden, juist op momenten dat je dat goed kunt gebruiken; je leert hoe je jezelf op een ondersteunende manier kan motiveren in plaats van op een harde, kritische manier; je leert hoe je met de moeilijke dingen in het leven om te gaan, zoals ongemak, pijn of stress; je leert hoe je met moeilijke emoties kan omgaan en je leert hoe je jezelf meer kunt waarderen en accepteren.
Het onderzoek rond zelfcompassie neemt snel toe en laat mooie, positieve resultaten zien. Zo bevordert deze benadering emotioneel welzijn, vermindert angst en depressie en helpt goede, gezonde gewoontes ondersteunen.(bron: Centrum voor Mindfulness).
De training wordt op de volgende data gegeven: maandagavond 29 mei, dinsdagavond 6 juni, maandag 12/6, 19/6,26/6, 3/7, 10/7 en 17/7. Tijd: 19.00 – 21.30 uur.
Daarnaast is er nog een speciale stilte-ochtend in de natuur.
Over mij: In oktober 2016 heb ik de opleiding tot zelfcompassietrainer bij het Centrum voor Mindfulness gevolgd van Christopher Germer, Christine Brähler en Mila de Koning.
Ik geef mijn eerste training onder supervisie van het Amerikaanse Center for Mindfulness (www.centerformsc.org.).
Zelfcompassie heeft mij in het leven heel veel gebracht en dat doet het nog steeds. Ik heb geleerd hoe ik met mijn strenge innerlijke criticus kan omgaan, hoe ik de dips en moeilijke emoties en dingen van het leven beter kan handelen en dankzij zelfcompassie sta ik moediger en veerkrachtiger in het leven.
Geef jezelf een groot cadeau en doe mee met deze training!
Investeer in jezelf in tijd, energie en geld
De training heeft een speciale actieprijs, omdat het de eerste keer is.
Prijs 175 Euro (in plaats van 375 euro).
Je krijgt hiervoor:
8 zelfcompassiebijeenkomsten
stilte-ochtend
werkboek
koffie, thee en koekjes
en heel veel compassie
De training vindt plaats in centrum Wakker Bewustzijn, Westerweg 14, 1815 DE Alkmaar.
Heb je interesse of wil je meer weten, meld je dan hier aan.
Ik neem dan contact met je op voor een telefonische intake.
Ken je iemand voor wie dit interessant is, stuur het bericht door. Delen is fijn!
by Vergeven is geven
Ik vergeef mijzelf
- omdat ik minder blogs schrijf dan ik me had voorgenomen
- omdat ik vandaag zo moe ben
- omdat ik eigenlijk van mijzelf vind dat ik veel meer moet doen op een dag
- omdat ik vaak tijd voor mezelf nodig heb en ik dan ongeduldig kan zijn met mijn kinderen
- omdat ik zulke hoge verwachtingen van mijzelf heb
- omdat ik niet perfect ben
- omdat ik het leven af en toe zo verschrikkelijk ingewikkeld vind om het dan vervolgens weer helemaal fantastisch te vinden
- omdat ik mijzelf af en toe zo ongelofelijk naar beneden kan halen en kan twijfelen aan mijn waarde
- omdat ik me soms zo kan mee laten slepen door mijn gedachten ondanks alle mindfulness en zelfcompassie bij elkaar
- omdat ik standaard net iets te laat naar bed ga
- omdat ik soms zo onhandig uit de hoek kan komen en onzeker ben
- omdat ik soms zo boos kan zijn op de kinderen
Vergeven is geven.
Want terwijl ik mijzelf vergeef, voel ik hoeveel vrijer ik me voel. Voel ik ruimte ontstaan.
Doorzie ik de criticus. Mijn oude patronen. Die torenhoge verwachtingen.
Moet ik lachen om hoe ik mezelf soms klem zet, terwijl dat helemaal niet nodig is.
Voel ik liefde voor mijzelf. En voor anderen die net zoals ik af en toe aan het klunen zijn.
En ga ik nu lekker naar buiten, met het hondje wandelen. Gewoon omdat dat kan en omdat ik dat wil.
En mijn to-do lijst? Die blijkt opeens een stuk kleiner te zijn.
Geweldige oefening dit! Echt moet je ook eens doen.
Ga gewoon even zitten. Sluit je ogen. Haal drie keer diep adem. Laat je adem dan zijn natuurlijke gang weer gaan.
Leg een hand of twee handen op je hart.
Waarvoor vergeef jij jezelf?
En hoe voelt dat? Wat verandert er?
by Stilstaan is vooruitgaan!
Ik zal het je maar eerlijk vertellen: ik vind het moeilijk om ziek te zijn. Niemand vindt het natuurlijk leuk om ziek te zijn, want je voelt je dan belabberd. Maar ik vind het vooral moeilijk om me ziek te melden. Ik ben zo loyaal naar mijn werkgever en mijn klanten dat er maar weinig loyaliteit aan mijzelf overblijft. Vroeger kachelde ik dus gewoon door, ziek en wel, om me dan vervolgens ’s avonds lamlendig in bed te storten, en daar desnoods het hele weekend te blijven. Om dan vervolgens weer te gaan werken, ook als ik me nog niet beter voelde, om dan ’s avonds weer lamlendig op de bank te belanden.
Dat is veranderd! Nou ja, voldoende veranderd. Ik was vorige week ziek. Mijn lijf gaf het al een tijdje aan, want ik kreeg last van mijn SI-gewricht en was snipverkouden. Iedereen heeft zo zijn zwakke plekken. Je noemt het een zwakke plek, maar eigenlijk is het een alarmsignaal, eigenlijk is het je vriend. En die vertelt je: húúh, ho, even gas terugnemen! Je hebt even rust nodig, of wat aandacht nodig. Bij mij zijn mijn oplettende ‘vrienden’ dus mijn SI-gewricht, een verstopt voorhoofd en een laag energiepeil.
Maar ik luisterde naar de signalen. Dus ik naar de fysio. Op de terugweg kreeg ik opeens schele hoofdpijn, migraine-achtig. Ik ging meteen mijn bed in; hier was totale overgave vereist. Ik zegde mijn afspraken af, informeerde mijn werkgever en was best een beetje trots op mijzelf. Omdat ik gewoon zo braaf naar mijn lichaam luisterde! Geen kunst, ik kon gewoon niet anders.
Toeval bestaat niet. Of toch wel?
Maar nu komt het grappige. Op het moment dat ik me overgaf, erkende dat ik ziek was en rust nam, gebeurden er allerlei toevallige dingetjes. Hoewel, toeval bestaat toch niet? Ik deed dus helemaal niets en plots mocht ik ontvangen, echt waar! Er belde iemand die het idee had dat ik voor hem iets kon betekenen, en met mij in gesprek wilde. Mijn fysio kwam met een supergaaf plan, iets wat we de komende tijd samen gaan onderzoeken. Zou zo gaaf zijn! En ik kreeg een mail om mee te doen met een workshop. Kortom: opeens begon er van alles te bewegen. Precies in een periode waarin ik een beetje vast zat.
Ik wilde vooruit, maar alles ging moeizaam. Het stroomde niet. Geen tijd om dingen te onderzoeken. Steeds bezig met het resultaat. Kortom, ik was weggedreven van de fun, het plezier, de passie, dat kleine of grote gevoel van blijdschap. Van gewoon maar doen, het vonkje van inspiratie of die plotselinge ingeving volgen, zonder te weten waar het toe leidt…
Het geluk was opeens aan mijn zijde. Dit was niet de eerste keer dat dit gebeurde. In het najaar was ik ook een dag of twee ziek. En precies toen meldden zich nieuwe mensen aan, en kon ik meteen erna een aantal mooie sessies doen. Magisch toch?!
Rust. Stilte. Het was precies wat ik nodig had. Als ik naar buiten keek, begreep ik het ook. Logisch toch? Het is winter. De natuur is ook nog stil. Maar ondertussen, diep in de grond, diep in de bomen gebeurt al van alles. Zaadjes zijn al geplant. Maar welk zaadje komt tot bloei? Dat vraagt om stilte en afstemming. Het vraagt ook vertrouwen. Vertrouwen dat dingen weer tot bloei komen. En mijn overgave leidde tot bloei. Die stilstand was gewoon nodig. Ik kwam juist daardoor in beweging. Mijn energie keerde terug, ik werd weer beter. En ik voel mijn vonkjes weer. Ik durf ze weer te volgen.
Herken jij dat? Dat in stilstand en rust prachtige cadeautjes verstopt zitten? Misschien ontstaan er nieuwe ideeën, of misschien voel je plots weer wat voor lieve vrienden en familie je hebt. Misschien krijg je weer inspiratie door lekker te lezen of een film te kijken. Misschien voel je weer waar het bij jou om draait in je leven.
Ik ben heel benieuwd naar de cadeautjes die jullie hebben kunnen uitpakken tijdens stilstand.
Deel je het hieronder?
by Ik moet helemaal niets!
Het begon twee weken geleden. Het ging heel geleidelijk. Het ‘ik moet of het moet’ beest kroop eerst op mijn huid en later steeds dieper onder mijn huid.
Mijn 365 dagen project ben ik toch vooral begonnen voor mijzelf en niet voor iemand anders. Ik begon het omdat ik mijzelf wilde helpen om vrijer te worden. Minder afhankelijk van de mening van anderen en vooral om mijzelf te accepteren precies zoals ik ben. Want dat gaat al best goed, maar dat kan altijd beter, nietwaar? Maar goed, dat beest zat ondertussen onder mijn huid en vond van alles. Opeens vond ik dat elk blog wel nuttig moest zijn voor de eventuele lezer. En ook grappig. En het mocht ook niet steeds gaan over wat er niet goed gaat, want ik moet vooral laten zien dat ik als coach het zelf helemaal onder controle heb, dat leven en al die emoties. Dus als ik dan iets benoem, dan moet ik het doorleefd hebben en de lezer een wijze les meegeven. Afijn, ik blokkeerde volledig. Ik had geen enkele inspiratie en ook geen enkele zin om te schrijven. Die vrijheid waar ik zo naar streefde was ver te zoeken. En dat lag maar aan een iemand: aan mijzelf. Toen zag ik dit citaat en moest ik lachen. Want ik hoef helemaal niet zus of zo te zijn, of inspirerend (liefst wel:)), ik mag gewoon mijn heerlijke rommelige, gevoelige, gecompliceerde zelf zijn! Dat doe ik in mijn coaching: de ander volledig zichzelf laten zijn, oordeelloos aanwezig zijn en de ander accepteren precies zoals hij/zij is. Maar als het op mijzelf aankomt, blijk ik onbewust toch heel veel overtuigingen te hebben die mij belemmeren. Daarnaast staat er vaak een legertje soldaten de meest verschrikkelijke dingen naar me te schreeuwen. Kritiek, kritiek, kritiek. Echt waar, een mens zou er van omver vallen. Gelukkig ben ik me er bewust van, dus dat gebeurt niet. Maar lollig is het niet.
I decided that the most subversive, revolutionary thing I could do was to show up for my life and not be ashamed. Ann Lamott
Het meest revolutionaire wat ik kan doen is mijzelf laten zien en mij niet schamen. Juist door erover te schrijven, door het te zien, ontdek ik waar ik nog niet vrij ben. Waar ik mijzelf nog niet accepteer. En dat het zo menselijk is om het ene wel goed en leuk te vinden (energie hebben, inspiratie hebben, blij zijn) en het andere liever niet te hebben (moeheid, geen idee hebben, bluh-gevoelens hebben). Het een kan niet zonder het andere bestaan. Ik weet het allemaal zo goed (rationeel gezien), maar ondertussen kan ik het bij mijzelf wel eens niet doorhebben. Bewustzijn helpt. En liefde en humor. Doorzien wat er gebeurt.
Soms helpt het mij om op een afstandje naar mijzelf te kijken, alsof ik kijk naar een vriend of vriendin en dan kan ik mijzelf plots best lief vinden. Dan kan ik zien dat ik ook maar mijn best doe. Dat het soms worstelen is. Maar dat alles oké is.
Dat ik niets moet. Dat ik gewoon mag zijn.
En toen het ik-moet beest weer was weggekropen, kwam ik ook weer bij mijn plezier, mijn lol en mijn inspiratie.
Die quote gaat bij mij op de koelkast om mij eraan te herinneren dat het helemaal oké is om lekker messy te zijn.
Dus hierbij mijn aanmoediging voor komende week: Be messy and show up! De wereld is mooi met jou erin!
by Cadeautje voor jou!
Vandaag is het 5 december.
Misschien ben je druk bezig met de voorbereidingen voor sinterklaas of heb je het dit weekend al gevierd of misschien doe je niets met Sinterklaas.
Hoe dan ook, van mij krijg je hierbij een cadeautje. https://soundcloud.com/user-638281273/zelfscan-met-vriendelijke-wens/s-3vmd2
Maar eigenlijk is het een cadeau dat je aan jezelf geeft. Een belangrijk cadeau, namelijk tijd en liefdevolle aandacht. Want vaak zijn we zo druk, dat we onszelf vergeten. We weten vaak niet eens hoe het met ons gaat.
Deze korte meditatie heeft als doel om even contact te maken met jezelf en jezelf liefdevolle aandacht te geven. Het is de meditatie zoals beschreven in oefening 1 van het e-book.
Ik wens je een fijne dag toe met voldoende me-time!
p.s. Heb je mijn gratis e-book van zelfkritiek naar zelfcompassie in acht stappen al gedownload? Doen!
by 3 tips hoe je van die vervelende zelfkritiek en zelfhaat af kunt komen
Vandaag zag ik een inspirerende video van Tara Brach: a 3 step process to shift away from self-judgement to self compassion. Hierin vat ze in drie stappen prachtig samen hoe je van zelfkritiek naar zelfcompassie gaat. In dit blog deel ik deze drie stappen met je.
We doen het allemaal: kritiek hebben op onszelf. Je bent als geen ander streng tegen jezelf. Als je partner of je kind zo tegen je zou praten, zou je allang boos zijn geworden. Dat pik je toch niet dat iemand je vet noemt of een loser of een sukkel? Maar dat zeggen we wel tegen onszelf. Misschien herken je het niet. Dat zou ik geweldig vinden. Maar de meesten zullen het in meer of mindere mate herkennen.
Zelfkritiek zorgt ervoor dat ons oudste brein, het reptielenbrein, wordt geactiveerd. Dat is het brein dat continu bezig is om alert te zijn op gevaar. Je lichaam herkent zelfkritiek als gevaar en dus als een aanval en reageert hierop door in de vecht-, vlucht- of bevriesstand terecht te komen. Zelfkritiek is de vechtstand, afzondering, zelfisolatie is de vluchtstand en helemaal opgaan in je gedachten en emoties is een vorm van bevriezen. En dit gebeurt vaak automatisch, dus we hebben het vaak niet eens door.
Stap 1: observeer je gedachten
Stap 1 om weg te stappen van zelfkritiek is om je gedachten te observeren. Word je bewust van al die gedachten die zo druk rond razen in je hoofd. Wat zeg je tegen jezelf? Welke negatieve gedachten zijn er? Welke kritische gedachten zijn er?
Jij bent niet je gedachten. Vraag jezelf af: is het waar? Van wie is deze gedachte?
Je hoeft je gedachten niet te geloven.
Doordat je je gedachten observeert, activeer je je brein om van het reptielenbrein naar de frontale cortex te gaan. Dat is het meest recente (maar nog steeds tig jaar oude) deel van je brein. Dit is het gedeelte waar rede (je ratio), empathie en compassie huis houden. En dat wil je activeren.
Van fight, flight or freeze naar tend & befriend. Oftewel van vechten, vluchten en bevriezen naar zorgzaamheid en samen zijn.
Stap 2:
Merk op welke gevoelens er zijn en sta deze toe.
Een manier om dit te doen is om ze te labelen, om ze te benoemen. Doordat je het gevoel benoemt, activeer je de linkerhersenhelft en je vermindert de kracht van het limbische systeem. Dat is het systeem waar je emoties zich bevinden. Je geeft als het ware minder ruimte aan je emoties.
Benoem je emoties, voel ze in je lichaam en adem daar rustig naar toe. Je zult merken dat emoties opkomen en uiteindelijk verdwijnen. Ook hier geldt: je hebt gevoelens, maar je bent ze niet. Maar ze willen wel gevoeld worden. We hebben de neiging om weerstand te hebben tegen sommige gevoelens, en drukken ze vaak weg. Daardoor zullen ze juist om nog meer aandacht vragen.
Stap 3:
Erken je gevoel. Wees vriendelijk voor jezelf. Je kunt bijvoorbeeld zeggen: au, dit doet pijn. Of: ik vind dit echt moeilijk.
Je kunt jezelf omarmen. Figuurlijk, door vriendelijke dingen te zeggen maar ook letterlijk. Een omhelzing maakt oxytocine vrij, ook wel het gelukshormoon genoemd. Omarm jezelf alsof je een kind vasthoudt dat zich heeft bezeerd of verdrietig is. Misschien is het wel oude pijn waar je nu goed voor kunt zorgen.
Ik hoop dat je hier iets aan hebt.
Zelfcompassie is een vaardigheid. Je moet dit niet alleen lezen, maar ook doen.
Kijk eens of je nu een moeilijk gevoel opmerkt en neem de drie stappen.
Ik nodig je nu uit om het volgende te doen: Plaats je hand op je hart en wens jezelf iets vriendelijks toe.
Voel even goed wat dit met je doet.
Voel je een verandering?
Wil je meer leren en oefenen met zelfcompassie? Op zaterdag 8 oktober geef ik weer een workshop zelfcompassie.
Op een prachtige locatie leer je bijv. hoe je nu met jezelf omgaat maar vooral: hoe je vanaf nu vriendelijker voor jezelf kunt zijn.
Wil je meer tips over zelfcompassie en zelfacceptatie? Wil je leren hoe je om kunt gaan met dat ik-ben-niet-goed-genoeg gevoel? Schrijf je dan in voor mijn nieuwsbrief, dan ontvang je elke twee weken mijn tips.
En dan ontvang je ook deze maand mijn gratis e-book van zelfkritiek naar zelfcompassie.
Ken je mijn Facebookpagina al?
Vind je het artikel leuk of nuttig, wijs je vrienden er dan op.
Laat je hieronder weten hoe het was om jezelf iets vriendelijks te wensen met een hand op je hart?
Wil je ook meer zien van Tara Brach, knip en plak dan de volgende link: http://www.nicabm.com/products/mindfulnessandrelationships2016/plc2/a5-register/?del=9.10.16TaraRelationshipsPLC2.2tounreg
by 
