Buitencoaching, loopbaancoaching en life coaching

Je bent hier: Home / Archief voor Zelfcompassie

Zelfcompassiepauze

By Reageer

Wat kun je doen als je een moment van stress, pijn of verdriet voelt?
Neem een zelfcompassiepauze! 

Kerst is voor sommigen een periode waar ze zich echt op verheugen, een tijd om het huis gezellig te maken, te koken, te cocoonen en samen met familie en vrienden te zijn. Maar kerst kan ook stressvol en lastig zijn.
Misschien voel jij je allesbehalve ‘kerstig’, voel je je niet lekker, mis je een geliefde, is er ruzie of lopen de dingen anders dan je wilt. Kun je op die momenten dan vriendelijk voor jezelf zijn en goed voor jezelf zorgen?
Ik heb voor je een zelfcompassiepauze opgenomen en je kunt hem hier beluisteren. Misschien vind je het prettiger om erover te lezen? Dat kan hier.

Facebooktwitterredditpinterestlinkedinmailby feather

Hef je eigen blokkades op!

By Reageer

Er is iets veranderd. Ik durf het bijna niet op te schrijven. Want meteen popt de gedachte op “wat zullen ze wel niet van me denken”. Zo grappig. Want dat is juist de gedachte waar deze blog over gaat.

Ik heb ook de neiging om dit wat er is, deze verandering, af te kloppen. Alsof het zo weer kan verdwijnen.
En natuurlijk zal de gedachte en daarmee de angst die met die gedachte gepaard gaat wel weer op-poppen. Want hé, dat deed hij net ook tenslotte. Maar ik voel ook dat ik me niet langer door die gedachte laat ringeloren.
Dat gaat niet meer gebeuren. Punt. Verschijnen. Prima. Herkennen. Check. Maar dingen niet meer doen, mezelf klein houden door die gedachte: nee, dat is klaar. 

Waar heb ik het over? Nou, ik voel me zo vastberaden. Ik voel me zo overtuigd. Eindelijk voel ik me zeker over alles waar ik in geloof, alles wat ik al jaren in praktijk breng: mindfulness, zelfcompassie, buitencoaching, kundalini yoga. Ik ga daar niet meer geheimzinnig over doen. Sterker nog: ik ga hiermee bedrijven benaderen, mensen aanspreken, erover schrijven en wie weet: meer video’s maken. 
En dat is dus een verandering.  

Ja, zul je misschien denken, maar dat deed je toch al? Klopt. Als je mijn nieuwsbrief of de posts op mijn Facebookpagina leest, heb je me in deze rollen vaak voorbij zien komen. Maar ik deed het wel maar ergens ook nog niet. Ik hield mezelf in. Als ik ruimte kreeg, dan vertelde ik erover. Maar voelde ik die ruimte niet, dan niet. Bang voor afwijzing, bang dat mensen het vaag, zweverig, stom zouden vinden of zouden twijfelen aan mijn deskundigheid. Ik was bang, dus deed ik niet.

En daarmee stond ik niet achter mijzelf. Achter datgene wat voor mij zo belangrijk, zo prettig en zo goed is.

Als je me volgt, dan weet je wellicht dat ik onlangs weer in retraite was, en tijdens die vijf dagen van stilte en meditatie merkte ik opnieuw hoe we onszelf ongelukkig kunnen maken. We houden onszelf gevangen, terwijl we eigenlijk gewoon vrij zijn.

En dat is zo ontzettend zonde! We hoeven ons niet klein te houden of klem te zetten met gedachten, patronen, overtuigingen. Je hoeft ze alleen maar te doorzien. Als je er een beetje afstand van kan nemen, zie je dat je keuzes hebt.

Zo kun je kiezen wat op dat moment voor jou behulpzaam is. Kiezen voor zelfzorg.
Kiezen voor liefde. Kiezen voor vrijheid.

En weet je hoe het voelt, nu ik me niet langer laat leiden door die angstgedachte? Vrij! Terwijl ik dit schrijf, voel ik me zo blij. Niemand anders die er last van had, maar wat had ik last van mijzelf :-). En nu voel ik tot in mijn vezels dat het anders is. In ieder geval for the time being :-).

En dat gun ik jou ook. Dat je op een andere manier kunt omgaan met jezelf. Dat je vriendelijker bent voor jezelf. Dat je jezelf steunt. Dat je met zachte kracht de dingen doet en zegt die goed voor je zijn. Dat je kunt zijn wie je bent. 

Op 8 november start de achtweekse zelfcompassietraining. In deze training leer je hoe je vriendelijker voor jezelf kunt worden, maar ook hoe je jezelf compassievol kunt motiveren en achter jezelf kunt gaan staan. Je leert hoe je op een vriendelijke manier aanwezig kunt zijn met je eigen gedachten, gevoelens, emoties en ervaringen. Dit leer je aan de hand van diverse oefeningen zoals meditatie, visualisatie en schrijfopdrachten. En je gaat het dagelijks oefenen. Want compassie kan je leren en je kunt het trainen. Meer weten? Stuur me een berichtje, ik vertel je er graag over. Of kijk hier. 

Herken je dit? Waar zou jij je vrij in willen voelen? Welke beperkende overtuigingen houden jou in de ban?

Vind je dit blog leuk? Delen is fijn! Facebooktwitterredditpinterestlinkedinmailby feather

Neem eens een zelfcompassiepauze

By 1 Reactie

Neem eens een zelfcompassiepauze

Stel jezelf eens voor dat een vriendin van je opbelt en ze voelt zich echt naar. Ze heeft net iets vervelends gemaakt, iets wat stressvol voor haar was. Wat zou je tegen haar zeggen, op welke toon praat je dan tegen haar? Sta hier even bij stil.
En hoe zou je reageren als jezelf iets vervelends meemaakt, iets wat stressvol voor je is?

Vaak zijn we veel harder voor onszelf dan voor anderen. We reageren vaak niet zo vriendelijk op onszelf. Vaak worden we boos op onszelf, vinden we dat we het anders, beter hadden moeten doen en dat het aan onszelf ligt. 
Het gevolg? We voelen nog meer stress en we voelen ons nog ongelukkiger.

Dit kan anders! Neem eens een zelfcompassiepauze. Hieronder volgt de zelfcompassiepauze. Deze oefening komt uit de training Mindful zelfcompassie.

Wanneer je opmerkt dat je spanning of emotioneel ongemak ervaart, kijk dan of je dit gevoel in je lichaam kunt terugvinden. Waar voel je dit het sterkst?
Maak vervolgens contact met de sensaties zoals je die in je lichaam ervaart door er met je aandacht of ademhaling naar toe te gaan.

Zeg nu rustig tegen jezelf:

  1. Dit is een moment van lijden

Deze zin is bedoeld om je met mindfulness te richten op het feit dat je pijn lijdt. Je kunt ook andere zinnen formuleren zoals:

  • Ik heb het nu even moeilijk
  • Ik vind het pijnlijk om dit te voelen
  • Dit doet pijn
  • Au

2. Lijden is onderdeel van het leven

Deze zin is bedoeld om je eraan te herinneren dat onvolmaaktheid onderdeel is van de gedeelde menselijke ervaring. Die zin kun je ook anders kunnen zeggen:

  • Iedereen voelt dit weleens
  • Dit hoort erbij als je mens bent
  • Ik ben niet alleen
  • We worstelen allemaal in ons leven.

Kijk welke zinnen of woorden bij je passen. Gebruik deze zinnen.
Leg nu je handen op je hart of een andere plek waar het geruststellend aanvoelt en voel de warmte en de zachte aanraking van je handen.

Zeg tegen jezelf:

3. Moge ik vriendelijk zijn voor mezelf/Dat ik vriendelijk voor mezelf mag zijn

Deze zin is bedoeld om een gevoel van betrokken zorgzaamheid op te roepen voor wat je op dit moment ervaart. 

Kijk of je woorden kunt vinden voor wat jij nodig hebt op zulke momenten. Je zou ook kunnen zeggen:

  • Moge ik mezelf accepteren zoals ik ben
  • Moge ik mezelf de compassie geven die ik nodig heb
  • Ik ben het waard om zelfcompassie te ontvangen
  • moge ik leren mezelf te accepteren zoals ik ben
  • moge ik sterk zijn
  • moge ik veilig zijn

Of

  • dat ik mezelf mag accepteren zoals ik ben
  • dat ik mezelf de compassie mag geven die ik nodig heb
  • dat ik mezelf mag vergeven
  • dat ik sterk mag zijn
  • dat ik veilig mag zijn

Ga op zoek naar zinnen die je geven wat je op dat moment nodig hebt. 

Als je het moeilijk vindt, kan het helpen je voor te stellen wat je tegen een goede vriend of vriendin zou zeggen die met hetzelfde probleem worstelt.

Kun je iets soortgelijks tegen jezelf zeggen?

Als je jezelf veroordeelt of een moeilijk moment doormaakt, kun je deze zelfcompassiepauze met deze zinnen gebruiken om jezelf eraan te herinneren dat je jezelf compassie moet geven. Het is een handig hulpmiddel om jezelf in moeilijke tijden te troosten en te kalmeren.

Ik wens je veel zelfcompassie toe.

Heb je interesse in de training Mindful Zelfcompassie? Binnenkort start ik een training in Alkmaar. Lees er hier meer over.
Of stuur me een berichtje, ik beantwoord je vragen graag.

Bron: Zelfcompassie van Kristin Neff en Zelfcompassietraining bij Centrum voor MindfulnessFacebooktwitterredditpinterestlinkedinmailby feather

Start training mindful zelfcompassie

By 2 Reacties

Ben jij ook vaak zo streng voor jezelf?
Ligt de lat ook hoog bij jou?
Moet jij veel van jezelf?
Heb je moeite met sommige aspecten van jezelf?

“A moment of self-compassion can change your entire day. A string of such moments can change the course of your life.”
― Christopher K. Germer

Je kunt leren vriendelijk te worden voor jezelf en je eigen welzijn en gezondheid prioriteit te laten zijn.

Maandagavond 29 mei start de training Mindful Zelfcompassie. De training volgt het programma van Christopher Germer en Kristin Neff, Mindfulness Based Self-Compassion.

In deze training leer je hoe je vriendelijker voor jezelf kunt worden, juist op momenten dat je dat goed kunt gebruiken; je leert hoe je jezelf op een ondersteunende manier kan motiveren in plaats van op een harde, kritische manier; je leert hoe je met de moeilijke dingen in het leven om te gaan, zoals ongemak, pijn of stress; je leert hoe je met moeilijke emoties kan omgaan en je leert hoe je jezelf meer kunt waarderen en accepteren.

Het onderzoek rond zelfcompassie neemt snel toe en laat mooie, positieve resultaten zien. Zo bevordert deze benadering emotioneel welzijn, vermindert angst en depressie en helpt goede, gezonde gewoontes ondersteunen.(bron: Centrum voor Mindfulness).

De training wordt op de volgende data gegeven: maandagavond 29 mei, dinsdagavond 6 juni, maandag 12/6, 19/6,26/6, 3/7, 10/7 en 17/7. Tijd: 19.00 – 21.30 uur.
Daarnaast is er nog een speciale stilte-ochtend in de natuur.

Over mij: In oktober 2016 heb ik de opleiding tot zelfcompassietrainer bij het Centrum voor Mindfulness gevolgd van Christopher Germer, Christine Brähler en Mila de Koning. 
Ik geef mijn eerste training onder supervisie van het Amerikaanse Center for Mindfulness (www.centerformsc.org.).
Zelfcompassie heeft mij in het leven heel veel gebracht en dat doet het nog steeds. Ik heb geleerd hoe ik met mijn strenge innerlijke criticus kan omgaan, hoe ik de dips en moeilijke emoties en dingen van het leven beter kan handelen en dankzij zelfcompassie sta ik moediger en veerkrachtiger in het leven.

Geef jezelf een groot cadeau en doe mee met deze training!
Investeer in jezelf in tijd, energie en geld

De training heeft een speciale actieprijs, omdat het de eerste keer is.
Prijs 175 Euro (in plaats van 375 euro).

Je krijgt hiervoor:
8 zelfcompassiebijeenkomsten
stilte-ochtend
werkboek
koffie, thee en koekjes
en heel veel compassie

De training vindt plaats in centrum Wakker Bewustzijn, Westerweg 14, 1815 DE Alkmaar.
Heb je interesse of wil je meer weten, meld je dan hier aan.  

Ik neem dan contact met je op voor een telefonische intake.

Ken je iemand voor wie dit interessant is, stuur het bericht door. Delen is fijn!Facebooktwitterredditpinterestlinkedinmailby feather

Goed voor jezelf zorgen, maar hoe dan?

By Reageer

Zelfcompassie begint met erkennen dat we het verdienen om ons beter te voelen. 
– Kristin Neff – 

Je verdient het om jezelf goed te voelen en goed voor jezelf te zorgen. Vaak zetten we onszelf onderaan op de to-do lijst. Eerst komt werk, dan het gezin, vrienden en pas dan kom je zelf een keer in beeld. Maar dat is zo zonde! Want jij bent de hoofdpersoon in je leven. Jij zou jezelf op nummer 1 moeten zetten. Want als jij niet voor jezelf zorgt, wie doet het dan?
Wie is er nou verantwoordelijk voor jezelf? En mag plezier en genieten een rol krijgen in je leven?
Als jij beter voor jezelf gaat zorgen, kun je ook beter voor anderen zorgen. Dan kun je ook meer aanwezig zijn bij alles wat je doet én bij de ander. Denk maar aan de instructies die je krijgt in een vliegtuig vlak voor de start: eerst zelf het zuurstofmasker opzetten en dan pas het bij de ander doen. Maar dat kan soms zo raar voelen, terwijl als je er bij stilstaat, weet je dat het klopt.

Jij kunt de kwaliteit van je leven verhogen door goed voor jezelf te zorgen en door aandacht te schenken aan alles wat belangrijk voor je is. 

Hieronder volgt een oefening waarbij jij je eigen zorg- en vertroetelplan gaat maken. Je onderzoekt wat je nu al doet voor jezelf op lichamelijk, geestelijk, emotioneel, relationeel en spiritueel gebied en hoe je nog beter voor jezelf kunt zorgen.

Wat jij vandaag anders doen?

1 Lichamelijk gebied: je lichaam zachter maken

Hoe zorg je voor je lichaam als je stress ervaart? 

Wat doe je als je stress ervaart?

Wat helpt je als je stress ervaart? 

Vanaf vandaag ga ik 

________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________

Een paar voorbeelden zouden kunnen zijn: een bad nemen, sporten, wandelen, de hond of kat aaien, een kopje thee drinken, een dutje doen, een lekkere maaltijd nemen, seks hebben, je ademhaling vertragen, je buik zacht maken tijdens een meditatie. Vind uit wat jou helpt, en zet dat in je plan.

2. Geestelijk gebied: je gedachten tot rust brengen

Hoe zorg je voor jezelf als je hoofd druk is?
Wat doe je als je veel piekert?
Wat helpt je om tot rust te komen?

Om mentaal tot rust te komen en goed voor mijzelf te zorgen, neem ik mij voor om:

________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________

Voorbeelden kunnen zijn: mediteren, luisteren naar muziek, mooie citaten lezen, een mantra gebruiken zoals ook dit gaat voorbij, wandelen, een film kijken

3. Emotioneel gebied: vriendschap sluiten met je gevoelens

Hoe zorg jij emotioneel voor jezelf? 

Wat doe je als je verdrietig, angstig, boos of jaloers bent?

Wat helpt jou om nog beter emotioneel voor jezelf te zorgen?

Om goed voor mijn emoties te zorgen en mijn emoties te accepteren, neem ik mij voor om:

________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________

Voorbeelden kunnen zijn: een troostende aanraking (bijvoorbeeld een hand op je hart), jezelf gerust stellen door vriendelijke en geruststellende woorden te gebruiken, muziek luisteren, mediteren, schrijven in mijn dagboek, lekker de natuur in gaan.

4. Relationeel gebied: omgaan met anderen

Hoe zorg jij voor jezelf en je relaties?

Wat doe je als je je eenzaam voelt of niet goed in verbinding bent met jezelf en anderen?
Wat helpt jou om beter voor jezelf en je relaties te zorgen?

Om mijn relaties te verbeteren, neem ik mij voor om:

________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________

Voorbeelden zouden kunnen zijn: een goede vriend of vriendin bellen, je moeder of vader bezoeken, gaan wandelen met een vriendin, een spelletje spelen met je kinderen, iemand helpen, iemand groeten, of juist tijd voor jezelf nemen, grondingsoefeningen doen.

5. spiritueel gebied: de geest voeden

Hoe zorg je spiritueel goed voor jezelf? 

Wat zou je nog meer kunnen doen? 

Wat voedt jou,  wat verrijkt jou, wat zijn die dingen die jouw leven betekenis geven? 

Om mijzelf spiritueel te voeden, ga ik het volgende doen:

________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________

Voorbeelden zouden kunnen zijn: wandelen in de natuur, je te laten inspireren door goede boeken of nieuwe mensen, tijd besteden aan mediteren, zelfkennis vergroten, lezen over zingeving.

Ik wens je veel plezier met het maken van je zorg-en vertroetelplan en met het uitvoeren van je plan.
Laat je hieronder weten wat jou helpt als je het even moeilijk hebt?
Misschien kun je anderen inspireren. Ik ben benieuwd naar jullie persoonlijke suggesties.

Warme groet,
Christine

Deze oefening is een bewerkte oefening uit: Germer, C. & Neff, K. (2016). Mindful Self-Compassion Teacher Guide. San Diego, CA: Center for Mindful Self-Compassion.Facebooktwitterredditpinterestlinkedinmailby feather

Vergeven is geven

By Reageer

Ik vergeef mijzelf

  • omdat ik minder blogs schrijf dan ik me had voorgenomen
  • omdat ik vandaag zo moe ben
  • omdat ik eigenlijk van mijzelf vind dat ik veel meer moet doen op een dag
  • omdat ik vaak tijd voor mezelf nodig heb en ik dan ongeduldig kan zijn met mijn kinderen
  • omdat ik zulke hoge verwachtingen van mijzelf heb
  • omdat ik niet perfect ben
  • omdat ik het leven af en toe zo verschrikkelijk ingewikkeld vind om het dan vervolgens weer helemaal fantastisch te vinden
  • omdat ik mijzelf af en toe zo ongelofelijk naar beneden kan halen en kan twijfelen aan mijn waarde
  • omdat ik me soms zo kan mee laten slepen door mijn gedachten ondanks alle mindfulness en zelfcompassie bij elkaar
  • omdat ik standaard net iets te laat naar bed ga
  • omdat ik soms zo onhandig uit de hoek kan komen en onzeker ben
  • omdat ik soms zo boos kan zijn op de kinderen

Vergeven is geven.

Want terwijl ik mijzelf vergeef, voel ik hoeveel vrijer ik me voel. Voel ik ruimte ontstaan.
Doorzie ik de criticus. Mijn oude patronen. Die torenhoge verwachtingen.
Moet ik lachen om hoe ik mezelf soms klem zet, terwijl dat helemaal niet nodig is. 
Voel ik liefde voor mijzelf. En voor anderen die net zoals ik af en toe aan het klunen zijn.
En ga ik nu lekker naar buiten, met het hondje wandelen. Gewoon omdat dat kan en omdat ik dat wil.
En mijn to-do lijst? Die blijkt opeens een stuk kleiner te zijn. 

Geweldige oefening dit! Echt moet je ook eens doen.
Ga gewoon even zitten. Sluit je ogen. Haal drie keer diep adem. Laat je adem dan zijn natuurlijke gang weer gaan.
Leg een hand of twee handen op je hart.
Waarvoor vergeef jij jezelf?
En hoe voelt dat? Wat verandert er?

 

 

 Facebooktwitterredditpinterestlinkedinmailby feather

Ik moet helemaal niets!

By Reageer

Het begon twee weken geleden. Het ging heel geleidelijk. Het ‘ik moet of het moet’ beest kroop eerst op mijn huid en later steeds dieper onder mijn huid. 

Mijn 365 dagen project ben ik toch vooral begonnen voor mijzelf en niet voor iemand anders. Ik begon het omdat ik mijzelf wilde helpen om vrijer te worden. Minder afhankelijk van de mening van anderen en vooral om mijzelf te accepteren precies zoals ik ben. Want dat gaat al best goed, maar dat kan altijd beter, nietwaar? Maar goed, dat beest zat ondertussen onder mijn huid en vond van alles. Opeens vond ik dat elk blog wel nuttig moest zijn voor de eventuele lezer. En  ook grappig. En het mocht ook niet steeds gaan over wat er niet goed gaat, want ik moet vooral laten zien dat ik als coach het zelf helemaal onder controle heb, dat leven en al die emoties. Dus als ik dan iets benoem, dan moet ik het doorleefd hebben en de lezer een wijze les meegeven. Afijn, ik blokkeerde volledig. Ik had geen enkele inspiratie en ook geen enkele zin om te schrijven. Die vrijheid waar ik zo naar streefde was ver te zoeken. En dat lag maar aan een iemand: aan mijzelf. Toen zag ik dit citaat en moest ik lachen. Want ik hoef helemaal niet zus of zo te zijn, of inspirerend (liefst wel:)), ik mag gewoon mijn heerlijke rommelige, gevoelige, gecompliceerde zelf zijn! Dat doe ik in mijn coaching: de ander volledig zichzelf laten zijn, oordeelloos aanwezig zijn en de ander accepteren precies zoals hij/zij is. Maar als het op mijzelf aankomt, blijk ik onbewust toch heel veel overtuigingen te hebben die mij belemmeren. Daarnaast staat er vaak een legertje soldaten de meest verschrikkelijke dingen naar me te schreeuwen. Kritiek, kritiek, kritiek. Echt waar, een mens zou er van omver vallen.  Gelukkig ben ik me er bewust van, dus dat gebeurt niet. Maar lollig is het niet.  

I decided that the most subversive, revolutionary thing I could do was to show up for my life and not be ashamed. Ann Lamott

Het meest revolutionaire wat ik kan doen is mijzelf laten zien en mij niet schamen. Juist door erover te schrijven, door het te zien, ontdek ik waar ik nog niet vrij ben. Waar ik mijzelf nog niet accepteer. En dat het zo menselijk is om het ene wel goed en leuk te vinden (energie hebben, inspiratie hebben, blij zijn) en het andere liever niet te hebben (moeheid, geen idee hebben, bluh-gevoelens hebben). Het een kan niet zonder het andere bestaan. Ik weet het allemaal zo goed (rationeel gezien), maar ondertussen kan ik het bij mijzelf wel eens niet doorhebben. Bewustzijn helpt. En liefde en humor. Doorzien wat er gebeurt.
Soms helpt het mij om op een afstandje naar mijzelf te kijken, alsof ik kijk naar een vriend of vriendin en dan kan ik mijzelf plots best lief vinden. Dan kan ik zien dat ik ook maar mijn best doe. Dat het soms worstelen is. Maar dat alles oké is. 
Dat ik niets moet. Dat ik gewoon mag zijn.

En toen het ik-moet beest weer was weggekropen, kwam ik ook weer bij mijn plezier, mijn lol en mijn inspiratie. 

Die quote gaat bij mij op de koelkast om mij eraan te herinneren dat het helemaal oké is om lekker messy te zijn.

Dus hierbij mijn aanmoediging voor komende week: Be messy and show up! De wereld is mooi met jou erin!

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 Facebooktwitterredditpinterestlinkedinmailby feather

Een lesje in lef

By 2 Reacties

Hmm, dat is een mooie uitdaging die je jezelf gesteld hebt, Christine, aan het begin van dit jaar. Eerlijkheid, trouw zijn aan jezelf en hierover schrijven. Dus ook als het niet zo goed gaat. Die momenten die je eventueel nog wel wilt delen met je geliefde of een goede vriendin, maar liever niet met je collega’s of klanten.

Als je iets belangrijks vindt, als je ergens voor staat, als je gewoon je ware zelf wilt zijn, dan MOET je lef hebben. Lef om in die arena te gaan staan, lef om te zeggen dit ben ik, dit vind ik belangrijk, dit wil ik jullie vertellen. 

Afgelopen week deed ik dit. Ik gaf een workshop voor een groep ondernemers. Een groep mooie mensen die allen in de arena staan, die allen iets in de wereld willen zetten met hun bedrijf. In het kader van ‘Test de training’ gaf ik een workshop zelfcompassie, waarna deelnemers hun feedback konden geven. En die workshop ging dus niet foutloos. Ik kreeg aan het einde van die workshop complimenten, maar ook best veel pittige feedback! Ik incasseerde de complimenten, op- en aanmerkingen met een grote glimlach en was dankbaar voor de mooie ervaring. ‘Al deze feedback zal ik omzetten en gebruiken voor een volgende workshop’, zei ik dapper. Maar intussen voelde ik in mijn maag een flinke knoop ontstaan. In de auto terug kon ik alleen maar huilen. Ook in de dagen erna voelde ik: dit was een heftige ervaring geweest.  

“There is no option. If you want to be brave and show up in your life, you’re going to fail. You’re going to stumble. You’re going to fall. It’s part of showing up.” Brené Brown

Dat zegt die Brené Brown nu wel, maar eigenlijk willen we dat eerste gedeelte wel meemaken, maar het tweede gedeelte, het vervolg waarin je dus op je bek kan gaan, liever niet. En we willen al helemaal niet dat anderen dat weten. Ik kon dus niet op Facebook zetten hoe geweldig de workshop was geweest en wat voor een geweldige transformaties mijn deelnemers hadden ervaren. Ik wilde deze ervaring het liefst ergens ver weg stoppen.

Hoe te dealen met teleurstelling, met dingen die niet goed gaan. En hoe niet?

Vaak reageren we met zelfkritiek. Ook ik! ‘Ik had me beter moeten voorbereiden.’ ‘Ik had meer structuur moeten aanbieden.’ ‘Ik had meer de leiding moeten nemen.’ 

Ook voelen we ons vaak alleen, we isoleren onszelf. We denken dat het alleen aan ons ligt, en dat anderen dit niet overkomt. Verkeerde verwachtingen of communicatie, toevalligheden en tegenslagen betrekken we op onszelf.
Dat gebeurde mij. Ik ging posts lezen van andere coaches en trainers en zag daar geweldige tips en nieuwsbrieven voorbij komen. En zover was ik niet, zei ik tegen mezelf, en ik vond dat ik daar al wel moest zijn. Ik vond dat deze versie van mezelf niet de beste versie was.

Een derde reactie is dat we ons identificeren met wat er gebeurt. Over-identificatie wordt dit genoemd en dat gebeurde bij mij ook. Oude overtuigingen popten spontaan weer op, ik maakte er een verhaal van, waardoor ik me nog slechter voelde. 

Grappig genoeg had ik deze theorie dus verteld in mijn workshop. Christopher Germer noemt deze drie reacties de onheilige drie-eenheid van zelfkritiek. Theorie en praktijk ontmoetten elkaar de dag na de workshop.

Zelfcompassie helpt dan. Ook dat rust op drie pijlers:

Wees vriendelijk voor jezelf in plaats van jezelf af te katten. Wat zou je zeggen tegen een vriendin? Kun je dit ook  tegen jezelf zeggen? Wat heb ik nu nodig is een vraag die je jezelf kan stellen. Ik mailde een paar goede coaches om mijn ervaring te delen en sprak in het weekend een hele lieve vriendin.  

Gedeelde menselijkheid versus jezelf isoleren. Doordat ik mijn ervaring deelde, kreeg ik, naast lieve woorden, ook steevast te horen dat dit erbij hoort. ‘Dit is ons ook overkomen.’ ‘Je bent niet de enige. Straks kijk je terug en dan zie je dat deze workshop juist een hele waardevolle is, omdat je hier zoveel van hebt geleerd.’ Eerlijk? Deze zinnen deden mij zo goed, want ik kon alles weer een beetje in perspectief zien.

Mindfulness helpt als je het te persoonlijk maakt. ‘You can only heal it, if you feel it.’ Ik zag mijn pijn wel, maar oordeelde daar stiekem over. Want ja, als zelfcompassiecoach moet je toch een paar stappen verder zijn, right? Alsof ik de stadia van pijn naar acceptatie even over kan slaan! Dus ook ik moet alles accepteren, precies zoals het is. Mijn teleurstelling, verdriet, het overmatige denken, de weerstand: accepteren! En dat is niet iets wat je met je hoofd doet, maar met je hart.

Inmiddels heb ik mijn wonden gelikt. Rationeel wist ik bovenstaande wel, maar mijn gevoel had meer tijd nodig om deze ervaring te verwerken, om mijzelf te vergeven. Om alles in het juiste perspectief te plaatsen. Om zelfs weer te lachen om de ervaring, en in te zien dat ik wèl sterk, moedig en veerkrachtig kan zijn. Elke ervaring is een ervaring, niets meer dan dat. Niet mijn werk bepaalt mijn waarde, het is mijn zijn  dat mijn waarde bepaalt. Gewoon het feit dat ik ben zoals ik ben. Dat is acceptatie.

En al die fouten? Die heb ik natuurlijk bliksemsnel omgezet in concrete leerdoelen. Zodat ik in de volgende workshop ook echt een betere versie van mezelf kan neerzetten. Was het leuk? Nee, maar het was wel leerzaam. Groeien gaat van auw!

“Het is prima om je successen te vieren, maar het is nog belangrijker om lessen te trekken uit je fouten”. Bill Gates

Hoe ga jij om met jouw ‘fouten’ en met dingen die misgaan?

En wat zou jij willen laten zien? Waarvoor wil jij die arena betreden?

Wat is jouw boodschap aan de wereld, en hoe kan jij meer jezelf zijn?
Deel het hieronder, stap die arena in!

 

 

 

 

 

 

 

 Facebooktwitterredditpinterestlinkedinmailby feather

Dat gaat snel!

By 2 Reacties

De eerste week van januari is alweer voorbij. De tijd vliegt voorbij. Des te belangrijker om in die tijd precies te doen waar ik blij van word.

Zoals je weet, heb ik voor 2017 een mooie intentie uitgezet. Teruglezen? Dat kan hier.

1 januari begon goed. De dag begon met energie, met lichtheid, met vrolijkheid. Dat wat ik al een paar dagen niet had gevoeld. Ik wist dat ik een duik in de zee wilde maken. Ik had weer zin om te sporten. Om goed te eten.
Een dag van dankbaarheid. Voelen dat ik mijn vrienden mag koesteren. Moeite mag doen om hen te zien. Na een paar dagen waarin ik weinig mensen kon toelaten. Alleen wilde zijn. 
Het was een dag van toelaten. Impulsen en ideeën die opkwamen, gewoon uitvoeren. Dus naast die koude duik, heb ik een vriendin gebeld en een uitnodiging naar vrienden om over een week samen het nieuwe jaar te vieren met een etentje.
Alles is goed.

2 januari
Leven met kinderen is maar een rommelig gebeuren. In mijn hoofdje zit een plaatje. Een plaatje van de moeder die ik zou willen zijn. Een moeder die zielsveel van haar kinderen houdt, hen veel gunt, veel tijd voor hen vrijmaakt, heel geduldig is en nooit boos wordt. Zo’n moeder die je ziet in tijdschriften. 
Maar ik zou vanaf nu eerlijk zijn. Dit beeld klopt dus niet met de werkelijkheid. Het eerste gedeelte klopt helemaal, ik houd  zielsveel van mijn kinderen, maar altijd geduldig en nooit boos? Nee, dat klopt niet. Ik ben niet zo’n geduldige moeder en word ook wel eens boos. En ik zeg af en toe dingen die ik niet wil zeggen. Waarbij ik me dan zorgen maak of ik hen niet blijvend kwets. 
Accepteren betekent erkennen dat ik geen perfecte moeder ben. En dat mijn plaatje ook niet echt reëel is. Ik word af en toe boos. Ik kwets hen af en toe. Ik zeg soms dingen waar ik achteraf meteen spijt van heb. Ik ben maar een mens en maak fouten.
Zelfcompassie helpt mij op dit soort momenten. Erkennen dat het pijnlijk is, dat het niet leuk is. Bewust worden van de kritische gedachten die daarop volgen. Inzien dat iedereen wel eens boos wordt, dat het menselijk is om boos te worden. Om dan vervolgens vriendelijk te zijn voor mijzelf maar ook voor de ander. Dus het goed maken. Gewoon zeggen: het spijt me, dat ik dat net tegen je zei. Ik was zo boos. Ik had eigenlijk even afstand moeten nemen. En dan heel lang lekker knuffelen:). 

3 januari ‘weegschaal-issues’
Ik stap op de weegschaal en zie dat ik ben aangekomen. Zo zwaar ben ik niet meer geweest in de laatste jaren.
Meteen volgen er allemaal nare gedachten. Ik voel me dik, ik zou meer mijn best moeten doen, ik wil niet zo dik zijn. Kortom: veel weerstand en oordeel. Vroeger kon ik hierdoor meteen mijn dag laten verpesten, maar dat wil ik niet, want we gaan toffe dingen doen. We gaan naar Rotterdam. Hoe kan ik liever voor mezelf zijn? Ik zie dat ik de laatste tijd weer in een oude valkuil ben gestapt, die van het dieetdenken. Hoe wil ik me voelen? Gezond, krachtig, energiek en vrij. Geen dieetdenken dus! Ik kies ervoor om mijzelf te voeden met lekkere dingen en niet langer mezelf gedurende de dag voedsel te onthouden. Maar ik wil ook gezond eten, dus ik besluit per direct te stoppen met snoepen. Geen suiker meer voor mij! 
Ook zie ik dat ik al goed bezig ben, omdat ik elke dag de dag begin met 15 minuten sporten.

4 januari 
Je hebt moed nodig om eerlijk te zijn en jezelf niet anders voor te doen dan je je voelt. Vandaag schrijf ik mijn eerste blog over eerlijkheid, acceptatie en toelaten. Ik vind het spannend, want ik weet niet wat mensen ervan zullen vinden. Maar als ik op de SEND druk waarmee ik mijn nieuwsbrief verstuur, voel ik me plots zo blij. Elke dag kun je een stap zetten. Een stap zetten op het pad van acceptatie en van vrijheid. Ik nam zojuist een grote stap.

5 januari
Wat een toffe week is dit. Ik doe allemaal leuke dingen. Ik geniet van mijn gezin, we doen leuke dingen samen. Het ritje met de watertaxi in Rotterdam was echt gaaf. Ik heb een leuk gesprek met een nieuwe klant, waarmee ik binnenkort een talentenwandeling ga doen. Het stroomt. Alles is goed zoals het is en ik kijk uit naar wat er nog gaat gebeuren. 
Ik zie dat ik mijzelf steeds meer gun. 

6 januari
Een koude dag, maar de zon verwarmt ons. Ik loop met mijn klant in het bos in Castricum en we genieten. Ze kijkt terug op alle dingen die ze bereikt heeft en gaat vol vertrouwen op haar eigen pad verder. In de middag geniet ik van een heerlijke lunch met een vriendin. Het leven is goed. 

Iemand vraagt me waarom ik het woord eerlijkheid heb gekozen. Ik ben namelijk altijd eerlijk. Dat klopt: ik lieg niet. Maar ik houd mezelf wel vaak in. Ik laat dingen niet zien. Ik vertel dingen niet. Vooral niet in die momenten waarop ik me niet goed voel, me kwetsbaar voel. Dan vogel ik het een paar dagen alleen uit, ik trek mezelf terug en pas de dingen toe die ik in de laatste jaren heb geleerd. Ik post minder op zakelijke FB pagina en als ik wat post is het minder vanuit het hart. En ik wil graag vanuit het hart leven, gewoon laten zien wat er is. Dus eerlijkheid betekent voor mij trouw zijn aan mijzelf. Aan wat ik voel. Aan mijn waarden. Aan mijn spontane ingevingen. Mijzelf niet langer inhouden, gewoon helemaal mijzelf zijn. Groter zijn dan mijn angst. Mijzelf en mijn gevoelens en waarden belangrijker vinden dan de mening van een ander. Doorzien wanneer ik mijzelf inhoud en dan kiezen om het gewoon wel te laten doen. Bam! Dit is mijn weg in 2017.

7 januari
Een grijze dag en het ijzelt in Gelderland. Kan gebeuren, het is niet erg, maar we kunnen zo niet naar mijn ouders die woensdag voor twee maanden naar Spanje gaan. Ik voel me verdrietig, ik had me erop verheugd om samen te zijn. Maar het geeft mij tijd om te werken, dus ik ga achter mijn bureau zitten. Plots voel ik dat ik mezelf verschrikkelijk in de weg zit. Ik ben namelijk moe en voel me niet lekker. Dus weg met de plannen van mijn hoofd en even toegeven aan mijn lijf. Dat is ook acceptatie. Ik rust even lekker uit in bed en geef toe aan de vermoeidheid en het ontzettende BLEH-gevoel.
Daarna neem ik eindelijk tijd om die vervelende adminstratieklus te doen (voelt goed!) en schrijf ik binnen no-time een eindverslag.

Ik ben benieuwd hoe jouw eerste week is gegaan. 
Wat ging goed?
Waarin houd jij jezelf nog tegen?
Waarin houd jij jezelf in en laat je jezelf nog niet volledig aan de wereld zien?
Wat helpt jou om dat wel te doen?

Reacties zijn welkom! Hoe vind je deze blog? Wat kan er beter?

 

 

 Facebooktwitterredditpinterestlinkedinmailby feather

Hoe het begon: 365 dagen eerlijkheid, acceptatie en toelaten

By 5 Reacties

2016 eindigde goed. Ik heb echt een mooi jaar gehad. Ik ben gelukkig in de liefde, gezond, blij en dankbaar voor mijn drie prachtige dochters, ik woon op een prachtige plek, ben zo blij dat ik lekker mag rondstruinen in de bossen of op het strand, heb een baan en een eigen bedrijf. In 2016 heb ik mijn bedrijf ingeschreven bij de Kamer van Koophandel. Ik heb mijn eerste workshops gegeven, mooie coachingsessies gegeven, meegedaan aan een stilteretraite en een prachtige teachertraining gedaan waardoor ik nu zelf trainingen mindful zelfcompassie mag geven.

Maar toch voelde ik me de laatste week van 2016 niet zo goed. Op Facebook en in mijn mailbox las ik allemaal berichten dat ik 2016 moest evalueren en dat 2017 mijn jaar zou worden, met tips hoe ik nog gelukkiger en succesvoller zou kunnen worden en wat ik daarvoor zou moeten doen. Pff, hou toch op! Ik voelde me alleen maar futloos, ik wist niet wat ik wilde, waar ik goed in was en of er iemand wel op mijn diensten zat te wachten. Ik had allerlei inspanningen gedaan, marketingtips opgevolgd, een e-book geschreven, maar ondanks dat had ik nog geen aanmeldingen voor de training die ik 16 januari ga geven.

Het voelde alsof ik tegen de stroom in aan het zwemmen ben. Moeizaam ging het. Aan de andere kant veel mensen hadden mijn e-book gedownload en ik had in de maand december diverse coachingssessies. Prachtige sessies in de natuur.

Ik had echt even de tijd nodig om te balen, verdrietig te zijn en het even niet goed te weten. En rust te nemen. Maar ook om leuke dingen te doen, fijne mensen te zien, steden te bezoeken, weer bij te praten met vrienden. Want de focus lag de laatste tijd wel heel erg op het krijgen van aanmeldingen, op dat bedrijf, op steeds meer nieuwe kennis vergaren op het gebied van persoonlijke ontwikkeling. Heel serieus allemaal, maar waar was het plezier en de blijdschap?

Na een paar dagen, om precies te zijn op 1 januari, werd ik wakker vol energie (terwijl ik toch behoorlijk laat en ietwat brakkig mijn bed in was geduikeld:)). Al die dagen had mijn hoofd nergens naar gestaan, maar nu ging ik met man, een vriendin en kinderen naar het strand voor een heuse nieuwjaarsduik. Vol adrenaline. En ik had weer zin om aan het werk te gaan. De twijfel was weg. Ik heb er niets voor hoeven doen. 
Soms is het goed om twijfel, verdriet, angst, somberheid er gewoon te laten zijn. Erop te vertrouwen dat het weer anders wordt. En ondertussen gewoon lief voor jezelf te zijn. Wat heb je nodig? Wat kun je tegen jezelf zeggen als je je zo voelt?

Vroeger bleef ik enorm hangen in somberte en twijfel. Ik werd meegesleept door de kracht van deze emoties. Nu kan ik beter voor mezelf zorgen en beter relativeren. Want je hebt die gevoelens, maar je bent ze niet. Jij bent veel groter dan je emoties en je gedachten. Vroeger liet ik me wel definieren door deze gevoelens en was ik bang dat anderen mij ook zo zouden zien. Dat is nu veranderd. Vroeger oordeelde ik ook over deze gevoelens. Blij was goed, somber was slecht. Dus zat ik mijzelf dwars op die momenten dat ik het feitelijk al wat zwaarder had. Nu zijn deze oordelende gedachten er ook, maar doorzie ik ze meer. Bovendien ben ik lief voor mezelf als dit gebeurt. Alles duurt daardoor minder lang en is ook minder heftig.

Eerlijkheid, acceptatie en toelaten

Maar wat ik je wilde vertellen, is dat ik op 1 januari plots wel kon terugblikken op 2016 en wensen ontstonden voor 2017. Ik voelde heel duidelijk het verlangen om meer met de stroom mee te gaan. Ik stelde mijzelf de vraag: Wat belemmert mij? Waarin belemmer ik mijzelf? Waar kan ik vrijer in worden? Hoe kan ik meer met de stroom meegaan?

Het antwoord kwam onmiddellijk. Ik kan vrij zijn door eerlijk te zijn. Door mijzelf echt te laten zien. Door nog meer mijzelf te accepteren. Dit acceptatieproces is al veel eerder begonnen, maar ik mag mijzelf nog meer accepteren (zal waarschijnlijk mijn hele leven wel duren:)). Ook wil ik minder controleren, minder bang zijn en dus meer toelaten. 
Want ik ben nog steeds bang voor wat anderen van mij denken. Ik heb vaak veel ideeën, maar voer ze niet altijd uit, omdat ik dan bang ben dat het stom wordt gevonden, men mij zweverig of vaag gaat vinden, het wordt afgekeurd. Feitelijk zijn het mijn eigen beperkende overtuigingen die mij tegen houden. Dit is waar ik acceptatie mag inzetten. Acceptatie van mijzelf en van wat ik doe en de controle mag loslaten. Want wat is het ergste dat kan gebeuren? Dat ze het stom vinden. Oké, so what?! Als ik het zelf accepteer, is dat toch niet zo erg? 

Ik verheug me nu al op al die ideeën die ik ga uitvoeren, op het volgen van de blijdschap die ik voel als ik iets bedenk. Op de eerlijkheid waarmee ik mijzelf in de wereld zet. Wat een energie zal het geven om me niet langer anders voor te doen! 
Ik verheug me op de introductieworkshop mindful zelfcompassie die ik 11 januari ga geven bij De Ommezwaai in Castricum. Ik verheug me op alle coachingsessies met klanten. Ik ben benieuwd wat 2017 mij gaat brengen. 

Elke week zal ik op deze pagina een kort verslagje maken van 365 dagen eerlijkheid, acceptie en toelaten. Via mijn nieuwsbrief en Facebook breng ik je op de hoogte van mijn blog.

En jij? Wat is jouw woord voor 2017? Wat gun jij jezelf dit jaar?
Herken je iets van mijn verhaal? Waar laat jij je belemmeren en waar verlang je naar?

Post het hieronder, zo kunnen we elkaar inspireren!

Met natuurlijke groet,

Christine

 Facebooktwitterredditpinterestlinkedinmailby feather

Contact

Christine van de Craats Coaching
Bergen
06 - 11113809
Mail klik hier

 

Privacyverklaring

Show Buttons
Hide Buttons