Deze week volgde ik weer twee dagen de mindfulness trainers opleiding. Twee dagen in de vertraging, heerlijk! Ik gun dat iedereen.
Tijdens een van de meditatie-oefeningen, waarbij het thema afkeer/weerstand was, merkte ik op dat ik last had van mijn rug. Echt een vervelende, zeurende pijn. Onbewust was ik bezig om die rugpijn weg te denken, weg te krijgen. Hoe meer ik mijn aandacht focuste op die pijn, hoe meer ik er last van kreeg. Ik probeerde de aandacht te verleggen, maar dat lukte niet. Totdat deze zin in mij opkwam: hallo, jij daar! Hallo, rugpijn! Hallo, benauwdheid, hallo lastig gevoel! Opeens ontstond er veel ruimte en dit gaf ook rust.
Mensen willen van nature weg van ongemak, pijn en/of onprettige gevoelens. Dat is logisch, je kiest niet vrijwillig voor pijn of onprettige gevoelens. Vaak worden onprettige gevoelens echter niet minder, maar juist sterker.
Pijn, ongemak of onprettige gevoelens vragen eigenlijk om onze zorg. Door aandacht en zorg, creëer je juist ruimte.
Dit is wat ik ervaarde tijdens de oefening. Begroet je pijn of onprettige gevoel eens vriendelijk: he, hallo daar! Welkom, kom binnen, ga zitten! Eigenlijk net zo als je je beste vriendin of een kind zou begroeten als die voor je deur zou staan. Die laat je toch ook niet buiten staan?
Ik hoop dat je wat aan deze tip hebt! Laat je me weten wat je ervan vindt?
Hele fijne dag gewenst!