Dat gaat snel!

De eerste week van januari is alweer voorbij. De tijd vliegt voorbij. Des te belangrijker om in die tijd precies te doen waar ik blij van word.

Zoals je weet, heb ik voor 2017 een mooie intentie uitgezet. Teruglezen? Dat kan hier.

1 januari begon goed. De dag begon met energie, met lichtheid, met vrolijkheid. Dat wat ik al een paar dagen niet had gevoeld. Ik wist dat ik een duik in de zee wilde maken. Ik had weer zin om te sporten. Om goed te eten.
Een dag van dankbaarheid. Voelen dat ik mijn vrienden mag koesteren. Moeite mag doen om hen te zien. Na een paar dagen waarin ik weinig mensen kon toelaten. Alleen wilde zijn. 
Het was een dag van toelaten. Impulsen en ideeën die opkwamen, gewoon uitvoeren. Dus naast die koude duik, heb ik een vriendin gebeld en een uitnodiging naar vrienden om over een week samen het nieuwe jaar te vieren met een etentje.
Alles is goed.

2 januari
Leven met kinderen is maar een rommelig gebeuren. In mijn hoofdje zit een plaatje. Een plaatje van de moeder die ik zou willen zijn. Een moeder die zielsveel van haar kinderen houdt, hen veel gunt, veel tijd voor hen vrijmaakt, heel geduldig is en nooit boos wordt. Zo’n moeder die je ziet in tijdschriften. 
Maar ik zou vanaf nu eerlijk zijn. Dit beeld klopt dus niet met de werkelijkheid. Het eerste gedeelte klopt helemaal, ik houd  zielsveel van mijn kinderen, maar altijd geduldig en nooit boos? Nee, dat klopt niet. Ik ben niet zo’n geduldige moeder en word ook wel eens boos. En ik zeg af en toe dingen die ik niet wil zeggen. Waarbij ik me dan zorgen maak of ik hen niet blijvend kwets. 
Accepteren betekent erkennen dat ik geen perfecte moeder ben. En dat mijn plaatje ook niet echt reëel is. Ik word af en toe boos. Ik kwets hen af en toe. Ik zeg soms dingen waar ik achteraf meteen spijt van heb. Ik ben maar een mens en maak fouten.
Zelfcompassie helpt mij op dit soort momenten. Erkennen dat het pijnlijk is, dat het niet leuk is. Bewust worden van de kritische gedachten die daarop volgen. Inzien dat iedereen wel eens boos wordt, dat het menselijk is om boos te worden. Om dan vervolgens vriendelijk te zijn voor mijzelf maar ook voor de ander. Dus het goed maken. Gewoon zeggen: het spijt me, dat ik dat net tegen je zei. Ik was zo boos. Ik had eigenlijk even afstand moeten nemen. En dan heel lang lekker knuffelen:). 

3 januari ‘weegschaal-issues’
Ik stap op de weegschaal en zie dat ik ben aangekomen. Zo zwaar ben ik niet meer geweest in de laatste jaren.
Meteen volgen er allemaal nare gedachten. Ik voel me dik, ik zou meer mijn best moeten doen, ik wil niet zo dik zijn. Kortom: veel weerstand en oordeel. Vroeger kon ik hierdoor meteen mijn dag laten verpesten, maar dat wil ik niet, want we gaan toffe dingen doen. We gaan naar Rotterdam. Hoe kan ik liever voor mezelf zijn? Ik zie dat ik de laatste tijd weer in een oude valkuil ben gestapt, die van het dieetdenken. Hoe wil ik me voelen? Gezond, krachtig, energiek en vrij. Geen dieetdenken dus! Ik kies ervoor om mijzelf te voeden met lekkere dingen en niet langer mezelf gedurende de dag voedsel te onthouden. Maar ik wil ook gezond eten, dus ik besluit per direct te stoppen met snoepen. Geen suiker meer voor mij! 
Ook zie ik dat ik al goed bezig ben, omdat ik elke dag de dag begin met 15 minuten sporten.

4 januari 
Je hebt moed nodig om eerlijk te zijn en jezelf niet anders voor te doen dan je je voelt. Vandaag schrijf ik mijn eerste blog over eerlijkheid, acceptatie en toelaten. Ik vind het spannend, want ik weet niet wat mensen ervan zullen vinden. Maar als ik op de SEND druk waarmee ik mijn nieuwsbrief verstuur, voel ik me plots zo blij. Elke dag kun je een stap zetten. Een stap zetten op het pad van acceptatie en van vrijheid. Ik nam zojuist een grote stap.

5 januari
Wat een toffe week is dit. Ik doe allemaal leuke dingen. Ik geniet van mijn gezin, we doen leuke dingen samen. Het ritje met de watertaxi in Rotterdam was echt gaaf. Ik heb een leuk gesprek met een nieuwe klant, waarmee ik binnenkort een talentenwandeling ga doen. Het stroomt. Alles is goed zoals het is en ik kijk uit naar wat er nog gaat gebeuren. 
Ik zie dat ik mijzelf steeds meer gun. 

6 januari
Een koude dag, maar de zon verwarmt ons. Ik loop met mijn klant in het bos in Castricum en we genieten. Ze kijkt terug op alle dingen die ze bereikt heeft en gaat vol vertrouwen op haar eigen pad verder. In de middag geniet ik van een heerlijke lunch met een vriendin. Het leven is goed. 

Iemand vraagt me waarom ik het woord eerlijkheid heb gekozen. Ik ben namelijk altijd eerlijk. Dat klopt: ik lieg niet. Maar ik houd mezelf wel vaak in. Ik laat dingen niet zien. Ik vertel dingen niet. Vooral niet in die momenten waarop ik me niet goed voel, me kwetsbaar voel. Dan vogel ik het een paar dagen alleen uit, ik trek mezelf terug en pas de dingen toe die ik in de laatste jaren heb geleerd. Ik post minder op zakelijke FB pagina en als ik wat post is het minder vanuit het hart. En ik wil graag vanuit het hart leven, gewoon laten zien wat er is. Dus eerlijkheid betekent voor mij trouw zijn aan mijzelf. Aan wat ik voel. Aan mijn waarden. Aan mijn spontane ingevingen. Mijzelf niet langer inhouden, gewoon helemaal mijzelf zijn. Groter zijn dan mijn angst. Mijzelf en mijn gevoelens en waarden belangrijker vinden dan de mening van een ander. Doorzien wanneer ik mijzelf inhoud en dan kiezen om het gewoon wel te laten doen. Bam! Dit is mijn weg in 2017.

7 januari
Een grijze dag en het ijzelt in Gelderland. Kan gebeuren, het is niet erg, maar we kunnen zo niet naar mijn ouders die woensdag voor twee maanden naar Spanje gaan. Ik voel me verdrietig, ik had me erop verheugd om samen te zijn. Maar het geeft mij tijd om te werken, dus ik ga achter mijn bureau zitten. Plots voel ik dat ik mezelf verschrikkelijk in de weg zit. Ik ben namelijk moe en voel me niet lekker. Dus weg met de plannen van mijn hoofd en even toegeven aan mijn lijf. Dat is ook acceptatie. Ik rust even lekker uit in bed en geef toe aan de vermoeidheid en het ontzettende BLEH-gevoel.
Daarna neem ik eindelijk tijd om die vervelende adminstratieklus te doen (voelt goed!) en schrijf ik binnen no-time een eindverslag.

Ik ben benieuwd hoe jouw eerste week is gegaan. 
Wat ging goed?
Waarin houd jij jezelf nog tegen?
Waarin houd jij jezelf in en laat je jezelf nog niet volledig aan de wereld zien?
Wat helpt jou om dat wel te doen?

Reacties zijn welkom! Hoe vind je deze blog? Wat kan er beter?

by